Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ

Ο βασιλιάς Αλέξανδρος πολέμησε, και κατέκτησε όλα τα γνωστά βασιλεια του κόσμου. Όλη η γη τον έτρεμε, αλλά και τον θαύμαζε. Κάλεσε κάποτε του σοφούς, και τους ρώτησε.

- εσείς που είστε άνθρωποι σοφοί, πείτε μου τι πρέπει να κανω, και να ζήσω για παρά πολλά χρόνια, και να χαρώ τον κόσμο που κατέκτησα;

- βασιλιά μου είσαι γενναίος, και τρανός αλλά ότι είναι γραμμένο δεν ξεγράφετε, του απάντησαν οι σοφοί. Υπάρχει μόνον ένα πράγμα που μπορεί να σε κάνει να ζήσεις ίσα με τα ψηλά βουνά, είναι όμως πολύ δύσκολο.

- δεν θέλω να μου λέτε αν είναι δύσκολο, αλλά ποιο είναι.

- να βασιλιά μου υπάρχει το αθάνατο νερό, που όποιος το πιει θα ζήσει για πάντα.  Οποιος πάει να το πάρει, πρέπει να περάσει ανάμεσα από δυο βουνά, που ανοιγοκλείνουν τόσο γρήγορα που ούτε πουλί δεν προλαβαίνει να περάσει. Και αν περάσει κάποιος από εκεί, το αθάνατο νερό το φυλάει ένας ακοίμητος δράκος. Πολλοί πήγαν εκεί αλλά κανείς δεν γύρισε πίσω.

 

   Σαν άκουσε όλα αυτά ο Αλέξανδρος, ζήτησε να του φέρουν τον Βουκεφάλα, τον καβαλίκεψε και γραμμή γιατί αθάνατο νερό. Σαν έφτασε εκεί στα δυό βουνά, με μια βιτσιά ο Βουκεφάλας τα πέρασε, και ο Αλέξανδρος σκότωσε τον δράκο. Σαν πήρε το αθάνατα νερό, πήρε τον δρόμο του γυρισμού .

 Έφτασε στο παλάτι αλλά δεν φύλαξε καλό το αθάνατο νερό. Έτσι η αδερφή του από απροσεξία το έριξε κάτω, και χύθηκε. Έπεσε δε το νερό επάνω σε ένα φυτό, το αγριοκρέμυδο και για αυτό το φυτό αυτό δεν ξεραίνεται ποτέ.

 Σαν το ζήτησε ο Αλέξανδρος για να το πιει, και δεν το βρήκε ρώτησε την αδερφή του και εκείνη του είπε, πως κατά λάθος το έριξε και χύθηκε. Θυμωμένος πολύ ο Αλέξανδρος την καταράστηκε να γίνει ψάρι από την μέση και κάτω, άνθρωπος από την μέση κα πάνω, μα ποτέ να μην πεθάνει. Οι θεοί τον άκουσαν και έτσι η αδερφή του έγινε γοργόνα.

 Όσοι ταξιδεύουν στις θάλασσες, την βλέπουν ανάμεσα στο κύματα να κολυμπά. Εκείνη συγχώρεσε τον Αλέξανδρο, και όταν δει καράβι ρωτάει τους ναυτικούς, « ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;»  Οι ναυτικοί που δεν ξέρουν την ιστορία της απαντούν «δεν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος». Εκείνη τότε χτυπά με δύναμη την ουρά της, σηκώνει κύματα θεόρατα και βουλιάζει τα καράβια. Όσοι όμως ξέρουν την ιστορία της απαντούν « ζει και βασιλεύει». Χαρούμενη και ευτυχισμένη χάνεται τότε στα βαθιά νερά της θάλασσα.

Μ.Κ