Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ

Η Αράχνη ήταν κόρη του βαφέα `Ιδμονα, από την αρχαία ελληνική πόλη Κολοφώνα της Λυδίας. Η περιοχή ήταν πολύ γνωστή για τα εξαιρετικά υφαντά της. Έτσι η Αράχνη ανατράφηκε σαν μια παρά πολύ καλή υφάντρα. Όλοι πίστευαν πως η Αράχνη, είχε διδαχθεί την υφαντική τέχνη από την θέα Αθηνά. Εκείνη το αρνιόταν αυτό, και μάλιστα προκάλεσε την θέα, να διαγωνιστούν πια υφαίνει καλύτερα. Η θέα Αθηνά μεταμορφώθηκε σε γριά, και συμβούλεψε την Αράχνη να μην είναι ασεβής, και να θέλει να αναμετρηθεί, με τους θεούς. Η Αράχνη δεν άκουσε, και η Αθηνά πήρε την πραγματική μορφή. Ο αγώνας λοιπόν άρχισε.

 Άρχισαν να υφαίνουν, η κάθε μια το δικό της υφαντό. Στο υφαντό της Αθηνάς απεικονίζονταν τα δικά της κατορθώματα. Τον αγώνα της με τον Ποσειδωνα για την προστασία της Αθήνας, επίσης και την την τύχη των θνητών, που προκάλεσαν τους θεούς. Το υφαντό της Αράχνης, σατίριζε τους θεούς για την επιθυμία τους στις θνητές γυναίκες, όπως τον Ποσσειδωνα, τον Απόλλωνα,τον Διόνυσο, τον Δια. Η Αθηνά εξοργίστηκε από το θράσος της Αράχνης. Την χτύπησε με το αδράχτι στο πρόσωπο, η Αράχνη αισθάνθηκε ντροπή και ενοχή έτσι κρεμάστηκε.

 Η Αθηνά δεν την άφησε να πεθάνει, αλλά έριξε στο σώμα της ακόνιτο, φυτό δηλητηριώδη, και έτσι την μεταμόρφωσε σε αράχνη, και την καταράστηκε σε όλη της την ζωή να είναι κρεμασμένη, και να εξασκεί την τέχνη της.

Μ.Κ.