ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ ΤΟΥ ΙΒΥΚΟΥ

Ένας από τους σημαντικούς λυρικούς  ποιητές του 6 αιώνα π.χ. ήταν ο Ίβυκος. Πήγαινε προς την Κόρινθο για να πάρει μερος, στον διαγωνισμό κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων.Ήταν πολύ χαρούμενος, και καθώς είδε ένα σμήνος γερανών να πετούν ψηλά στον ουρανό είπε.

-Φίλοι μου σας βλέπω σαν έναν καλό οιωνο!

 Όταν μπήκε στο ιερό δάσος του Ποσειδωνα, έπεσε σε ενέδρα ληστών, και αφού τον λήστεψαν τον κακοποίησαν και τον άφησαν, θανάσιμα πληγωμένο. Πριν να ξεψυχήσει είδε το σμήνος των γερανών 

στον ουρανό, και κατάφερε να φωνάξει.

-Μαρτυρήστε, καλοί μου γερανοί τον φόνο μου, να τιμωρηθούν οι αίτιοι.

Ήταν τα τελευταία λόγια που είπε, προτού πεθάνει.

 Πλήθος κόσμου περίμενε στο στάδιο, τον ερχομό του Ίβυκου, και αναστατωμένοι άκουσαν τα άσχημα νέα, από τους ανθρώπους που βρήκαν τον πεθαμένο Ίβυκο στο δάσος. Μια σιγανή φωνή ξαφνικά ακούστηκε ανάμεσα στο πλήθος.

 -Να οι γερανοί του Ίβυκου!

 Σαν άκουσαν οι θεατές τα λόγια αυτά, κατάλαβαν πως πρόκειται για τους δολοφόνους του Ίβυκου, και τους κατάγγειλαν για την δολοφονία του. Εκείνοι το παραδέχτηκαν και θανατώθηκαν.

Έτσι αποδόθηκε δικαιοσύνη με συνταρακτικό τρόπο!

Κ.Μ.