Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΣΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΚΕΑ

Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι πίστευαν, ότι ένα ελαιόδεντρο, ένα αμπέλι, μια συκιά, και ένα πηγάδι με νερό ήταν αρκετά, για να έχεις ένα σπίτι, και μια ευτυχισμένη ζωή. Ο Θεόφραστος ο Αθηναίος, ο Παυσανιας, και ο Πλούταρχος, αναφέρουν την συκιά. Ήταν αφιερωμένη στον θεό Διόνυσο,και στην θέα Ήρα, και υπάρχουν δυο μύθοι για την προέλευση της. Ο πρώτος μύθος, αναφέρει πως η συκιά ήταν δώρο, της θεάς Δημήτρης προς τον Φύταλο ο οποίος την φιλοξένησε.
Η θέα έψαχνε την κόρη της την Περσεφόνη, που την απήγαγε ο Πλουτωνας, και εγκατέλειψε τον Ολυμπο. Μεταμορφωμένη σε γριά, και θυμωμένη όπως ήταν, εμπόδιζε την γη να καρπίσει. Έτσι λοιπόν έφτασε στην Ελευσίνα, εκει την φιλοξένησε ο Φύταλος. Σε αντάλλαγμα της φιλοξενίας, η Δήμητρα επέτρεψε τη βλάστηση της συκιάς, και δίδαξε την καλιέργεια της.

Έτσι προέκυψε η γνώμη των Αθηναίων, πως η συκιά προέρχεται από την Αττική. Άλλη εκδοχή του μύθου είναι πως το φυτό, δημιουργήθηκε από την μεταμόρφωση,του Τιτάνα Συκέα από την μητέρα του την Γαία, για να τον γλιτώσει από το κυνηγητό του Δια. Η Γαία έχωσε τον Συκέα, κάτω από το χώμα, και στο σημείο εκείνο φύτρωσε η πρώτη συκιά.

Στην Αθήνα το σύκο θεωρείτο, όχι μόνον ιερό αλλά, και πολύτιμο για την υγεία. Αναφέρεται σε πηγές πως οι πελταστές (στρατιώτες με ελαφρή οπλισμό) οι οποίοι περπατούσαν 10-15 παρασάγγας την ημέρα, (μια παρασάγγης ήταν 5,5 χιλιόμετρα) κουβαλούσαν, εκτός από την ασπίδα, το δόρυ, την περικεφαλαία, και σύκα αποξηραμένα. Τα σύκα απαγορευόταν να τα εξάγουν, με νόμο. Υπήρχαν αμοιβές ειδικές, σε όσους κατήγγειλαν κλοπές, και εξαγωγές σύκων, οι οποίοι είχαν το όνομα συκοφάντες. Επειδή γίνονταν ψευδείς καταγγελίες για τα χρήματα και μόνον, η λέξη απέκτησε το νόημα που έχει σήμερα.

Μ.Κ