Αρχαίοι Ελληνικοί μυθοι

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΡΟΔΑΝΘΗΣ Στην αρχαία Κόρινθο, ζούσε η Ροδάνθη μια κοπέλα σπάνιας ομορφιάς και εξυπνάδας. Οι θεοί την είχαν προικίσει με περισσή ομορφιά, και εξυπνάδα. Οι σοφοί της πόλης πολλές φορές πήγαιναν σπίτι της, για να θαυμάσουν, την ομορφιά και την εξυπνάδα της. Κάποια μέρα η Ροδάνθη, κάλεσε κάποιους από τους φίλους της, για να περάσουν κάποιες ώρες, τρώγοντας, πίνοντας, και συζητώντας. Ήπιαν άφθονο κρασί, και οι καλεσμένοι μέθυσαν. Κάποιος από την συντροφιά, της είπε ότι μια γυναίκα δεν είναι ποτέ εξυπνότερη, από έναν άντρα. Η Ροδάνθη του απάντησε ότι η εξυπνάδα, δεν είναι προνόμιο των ανδρών.  -«μην ξεχνάς, πως θέα της σοφιας είναι η Αθηνά, που είναι γυναίκα θεά, και κανένας από τους άνδρες θεούς, δεν ονομάστηκε έτσι» Αυτή η απάντηση της Ροδαθνης, εξαγρίωσε κάποιους από τους καλεσμένους της, οι οποίοι εξέλαβαν την απάντηση της ως προσβολή, απέναντι στον Δια, και αυτό τιμωρείται με θάνατο. Η Ροδάνθη κατάλαβε, πως δεν υπάρχει τρόπος να ηρεμήσουν, φοβήθηκε για την ζωή τη

    Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ Ο βασιλιάς Αλέξανδρος πολέμησε, και κατέκτησε όλα τα γνωστά βασιλεια του κόσμου. Όλη η γη τον έτρεμε, αλλά και τον θαύμαζε. Κάλεσε κάποτε του σοφούς, και τους ρώτησε. - εσείς που είστε άνθρωποι σοφοί, πείτε μου τι πρέπει να κανω, και να ζήσω για παρά πολλά χρόνια, και να χαρώ τον κόσμο που κατέκτησα; - βασιλιά μου είσαι γενναίος, και τρανός αλλά ότι είναι γραμμένο δεν ξεγράφετε, του απάντησαν οι σοφοί. Υπάρχει μόνον ένα πράγμα που μπορεί να σε κάνει να ζήσεις ίσα με τα ψηλά βουνά, είναι όμως πολύ δύσκολο. - δεν θέλω να μου λέτε αν είναι δύσκολο, αλλά ποιο είναι. - να βασιλιά μου υπάρχει το αθάνατο νερό, που όποιος το πιει θα ζήσει για πάντα.  Οποιος πάει να το πάρει, πρέπει να περάσει ανάμεσα από δυο βουνά, που ανοιγοκλείνουν τόσο γρήγορα που ούτε πουλί δεν προλαβαίνει να περάσει. Και αν περάσει κάποιος από εκεί, το αθάνατο νερό το φυλάει ένας ακοίμητος δράκος. Πολλοί πήγαν εκεί αλλά κανείς δεν γύρισε πίσω.      Σαν άκουσε όλα αυτά

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ Η Αράχνη ήταν κόρη του βαφέα `Ιδμονα, από την αρχαία ελληνική πόλη Κολοφώνα της Λυδίας. Η περιοχή ήταν πολύ γνωστή για τα εξαιρετικά υφαντά της. Έτσι η Αράχνη ανατράφηκε σαν μια παρά πολύ καλή υφάντρα. Όλοι πίστευαν πως η Αράχνη, είχε διδαχθεί την υφαντική τέχνη από την θέα Αθηνά. Εκείνη το αρνιόταν αυτό, και μάλιστα προκάλεσε την θέα, να διαγωνιστούν πια υφαίνει καλύτερα. Η θέα Αθηνά μεταμορφώθηκε σε γριά, και συμβούλεψε την Αράχνη να μην είναι ασεβής, και να θέλει να αναμετρηθεί, με τους θεούς. Η Αράχνη δεν άκουσε, και η Αθηνά πήρε την πραγματική μορφή. Ο αγώνας λοιπόν άρχισε.  Άρχισαν να υφαίνουν, η κάθε μια το δικό της υφαντό. Στο υφαντό της Αθηνάς απεικονίζονταν τα δικά της κατορθώματα. Τον αγώνα της με τον Ποσειδωνα για την προστασία της Αθήνας, επίσης και την την τύχη των θνητών, που προκάλεσαν τους θεούς. Το υφαντό της Αράχνης, σατίριζε τους θεούς για την επιθυμία τους στις θνητές γυναίκες, όπως τον Ποσσειδωνα, τον Απόλλωνα,τον Διόνυσο, τον Δια.

   Ο Μύθος της Αηδόνας      Η Αηδονα ήταν κόρη του Πανδάρεου, που κατοικούσε στην περιοχή της Εφέσου, σε ένα ύψωμα, δίπλα στην πόλη. Ο Πανδάρεως ήταν από την θέα Δήμητρα  προικισμενος να τρώει, παρά πολύ χωρίς ποτέ να τον ενοχλεί το στομάχι του. Ο Πανδαρεως πάντρεψε την κόρη του την Αηδόνα με τον  Πολύτεχνο, μαραγκός στο επάγγελμα με καταγωγή την Κολοφώνα της Λυδιας.  Το ζευγάρι για πολύ καιρό, ζούσε ευτυχισμένο, και τιμούσε τους θεούς. Απέκτησαν έναν γιό τον Ιτυ. Άρχισαν όμως να περηφανεύονται, ότι η αγάπη τους ήταν μεγαλύτερη, από αυτήν του Δια και της Ήρας. Η Ήρα έστειλε την Έριδα, η οποία έσπειρε την διχόνοια ανάμεσα στο ζευγάρι, όσον αφορά την εργασία που έκανε ο καθένας τους. Ποιος κάνει δηλαδή την δουλειά του καλύτερα και γρήγορο- τερα.   Ο Πολυτεχνος έκανε ένα άρμα, και η Αηδόνα ένα υφαντό. Συμφώνησαν δε, ότι οποίος κερδίσει ο άλλος θα του πάρει έναν υπηρέτη. Η Αηδόνα τελείωσε πρώτη, δεν υποψιάστηκε όμως, ότι αυτό έγινε με την παρέμβαση της Ήρας. Ο Πολυτεχνος ο