Αρχαίοι Ελληνικοί μυθοι

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΝΥΜΦΗ ΚΑΛΛΙΣΤΩ Στην Ελληνική μυθολογία η Καλλιστώ, φέρεται ως κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Λυκάονα. Το όνομα της προήλθε από την Ελληνική λέξη κάλλος που σημαίνει = ομορφιά, Καλλίστη ομορφότερη   ωραιότατη. Η Καλλιστώ ήταν επίσης μια από τις Νύμφες που είχαν δώσει όρκο παρθενίας και συνόδευαν την παρθένο θέα Άρτεμη. Την Καλλιστώ την ερωτέυτηκεο Δίας, και για να μπορέσει να κοιμηθεί μαζί της πήρε την μορφή της Άρτεμης ή, του θεού Απόλλωνα. Η Καλλιστώ έμεινε έγκυος, και αυτό αποκαλύφθηκε όταν η Αρτεμις  με τις συντρόφισσες της, πήγαν σε μια πηγή στο Μαίναλο να λουστούν. Ίσως η Άρτεμις να εξοργίστηκε, και την μεταμόρφωσε, σε άρκτο ( αρκούδα ) . Η Μαία τότε ανέλαβε τον μικρό Αρκάδα, να τον προστατέψει. Μια άλλη εκδοχή είναι πως η Καλλιστώ, από την σχέση της με τον θεό Ερμής ή, τον Δία, γέννησε τον θεό Πάνα, τον τραγοπόδαρο. Όταν μεγάλωσε ο Αρκάς, μια μέρα πήγε στο δάσος να κυνηγήσει, είδε την μεταμορφωμένη μητέρα του σε αρκούδα, η οποία όμως διατηρούσε ανθρώπινη

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΛΚΥΟΝΗΣ Η Αλκυόνη ήταν παντρεμένη με τον Κύηκα, και ήταν πολύ ευτυχισμένοι. Περνούσαν τόσο καλά, που άρχισαν σιγά- σιγά να πιστεύουν πως δεν ήταν κοινοί θνητοί, αλλά ήταν ισάξιοι, με τους δώδεκα  Ολύμπιους θεούς. Ο Κύηκας θεώρησε πως ήταν ισάξιος του Δια, και η Αλκυόνη ισάξια με την Ήρα. Έτσι αποκαλούσαν ο ένας τον άλλον με τα ονόματα των θεών. Αυτό προκάλεσε την οργή του Δία που σαν το έμαθε, έριξε έναν κεραυνό στο καράβι του Κύηκα. Ο Κύηκας μην μπορώντας να παλέψει με τα κύματα πνίγηκε. Η Αλκυόνη περίμενε στην ακρογιαλιά τον Κύηκα, και καθώς περνούσαν οι ώρες, και ο καιρός, η αγωνία της μεγάλωνε. Στα μανιασμένα κύματα της θάλασσας το μόνο που έβλεπε πλέον, ήταν ξύλα από το καράβι του Κύηκα. Άρχισε να κλαίει απαρηγόρητη, για μερόνυχτα τον αγαπημένο της Κύηκα. Ο Δίας την λυπήθηκε και την μεταμόρφωσε σε ένα πουλί, με γαλάζια φτερά πολύ όμορφο την αλκυόνα. Της αλκυόνας το μαρτύριο όμως συνεχίστηκε. Γεννούσε τα αυγά της, τον χειμώνα στις σχισμές των βράχων

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΣΥΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΚΕΑ Στην αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι πίστευαν, ότι ένα ελαιόδεντρο, ένα αμπέλι, μια συκιά, και ένα πηγάδι με νερό ήταν αρκετά, για να έχεις ένα σπίτι, και μια ευτυχισμένη ζωή. Ο Θεόφραστος ο Αθηναίος, ο Παυσανιας, και ο Πλούταρχος, αναφέρουν την συκιά. Ήταν αφιερωμένη στον θεό Διόνυσο,και στην θέα Ήρα, και υπάρχουν δυο μύθοι για την προέλευση της. Ο πρώτος μύθος, αναφέρει πως η συκιά ήταν δώρο, της θεάς Δημήτρης προς τον Φύταλο ο οποίος την φιλοξένησε. Η θέα έψαχνε την κόρη της την Περσεφόνη, που την απήγαγε ο Πλουτωνας, και εγκατέλειψε τον Ολυμπο. Μεταμορφωμένη σε γριά, και θυμωμένη όπως ήταν, εμπόδιζε την γη να καρπίσει. Έτσι λοιπόν έφτασε στην Ελευσίνα, εκει την φιλοξένησε ο Φύταλος. Σε αντάλλαγμα της φιλοξενίας, η Δήμητρα επέτρεψε τη βλάστηση της συκιάς, και δίδαξε την καλιέργεια της. Έτσι προέκυψε η γνώμη των Αθηναίων, πως η συκιά προέρχεται από την Αττική. Άλλη εκδοχή του μύθου είναι πως το φυτό, δημιουργήθηκε από την μεταμόρφωση,του Τιτάνα Συκ